Bazen kendimi kimsesiz bir cocuk gibi hissediyorum... Evden cok uzaklarda. Ikiye dort bir oda. Kucuk bir pencere. Kosede bir tuvalet ve ayna. Isik, daima isik, gozu yakan, gunduzu geceye katan. Bir hucrede tek basina bir adam; ama zihni kalabalik. Oyle kalabalik ve karisik ki ceza olsun diye kapatildigi bu hucre, onun insanlardan, acimasiz dunyadan kacabildigi tek yer. Zaten onun tek arzusu da yalniz kalabilmek... Brooklyn'e Son Cikis ve Bir Dus Icin Agit gibi kult romanlarin yazari Hubert Selby Jr., bu defa sevgi ve sefkat duygularindan yoksun, acimasiz bir dunyanin atesine dusmus bir adamin zihninden gecen sadistce, nefret fantezilerine ortak ediyor bizi. Adamin kafasinin icini kemiren bu dehset goruntuleri o kadar siddet dolu, mide bulandirici ve rahatsiz edici ki her sayfada en yakin pencereye kosup derin bir soluk alma hissi uyandiriyor. Duzene ayak uyduramayan, hayatin olagan akisinda olagandisi seyler hayal eden ve oyle yasayan, derinden aci ceken bir yazarin, Amerika'nin hayal gucu en zengin yazarlarindan biri olan Selby'nin sokak jargonunu siirsel dile donusturme ustaligi ve gercek manada aciya, her birimizin yuregindeki bir yaraya dokunmasi itibariyle de insani derinden sarsiyor. Bu anlamda Hucre, diyebiliriz ki acinin kitabi. Birbirimizin canini ne kadar cok acitabilecegimizi gosteriyor bize. Nedensiz yere. Sirf kotuluk olsun diye. Dolayisiyla bu kitap, her ne kadar bir dava surecini ele aliyor ve adaletin pesinde, ezilmislerin hakkini arayan bir kahramani, daha dogrusu bir anti-kahramani resmediyorsa da, merhamet dileyen azap dolu bir ruhu goruyoruz biz her satirda. - from Amzon